Bruine beer

De bruine beer (Ursus arctos) is een beer uit de familie Ursidae.

Kenmerken

Deze dieren zijn groot en stevig gebouwd. De geslachten geven elkaar in lichaamsbouw weinig toe, maar de mannetjes worden wel dubbel zo zwaar als de meer tengere, wat kleinere vrouwtjes. De dikke vacht is meestal donkerbruin, maar kan variëren van blond tot zwart. Aan de sterke voorpoten bevinden zich lange, niet intrekbare klauwen.Verder hebben ze een opvallende schouderbult. De lichaamslengte bedraagt 1,7 tot 2,8 m, de staartlengte is 5 tot 20 cm en het gewicht 100 tot 1000 kg.

Leefwijze

Agressief zijn bruine beren niet - als ze tenminste met rust gelaten worden - en waarschijnlijk betekenen ze nauwelijks een gevaar voor de mens. Ze eten hoofdzakelijk planten, zoals knollen en wortels, die ze met hun lange klauwen uitgraven. Hooguit hebben ze het af en toe gemunt op gemakkelijke prooien zoals runderen en andere huisdieren. Bruine beren voelen zich ook thuis in het water en kunnen bij watervalletjes of ondiepe plekken in een rivier urenlang op de loer liggen om een zalm te verschalken, als deze stroomopwaarts trekken om kuit te schieten. De beer springt er dan bovenop en verlamt de vis met een krachtige beet of een rake klap van zijn sterke poten. Eenmaal gevangen, is er voor de zalm geen ontsnappen meer mogelijk. Beren houden een winterslaap, tenminste in koude streken, maar die is erg licht en kan op elk gewenst moment onderbroken worden. Bruine beren kunnen 25 jaar worden, in gevangenschap nog ouder.

Verspreiding

Deze soort komt voor in Europa, Azië en Amerika. In Noord-Amerika komen drie ondersoorten voor, de kodiakbeer, de grizzlybeer en de Mexicaanse beer. In Europa leeft de Europese bruine beer. Eens waren ze talrijk in Europa, maar momenteel komen nog slechts restpopulaties voor; onder andere in Scandinavië, Oost-Europa (vooral in Roemenië) en Azië.